Pistolet samopowtarzalny Parabellum P.08

   (Deutsche Waffen- und Munitionsfabriken Berlin, 1915 r.)
numer inwentarzowy LMW-KI-1820

P.08 to pierwszy na świecie masowo produkowany pistolet samopowtarzalny i pierwszy przyjęty oficjalnie do uzbrojenia. Produkowany niemal przez cztery dekady w kilku zakładach (m.in. DWM, Mauserwerke) trafił do rąk użytkowników w ilości 2,3 mln egzemplarzy, stając się tym samym jednym z najbardziej rozpoznawalnych i najpopularniejszych wzorów krótkiej broni palnej.
Genezy pistoletu szukać należy w 1894 r., kiedy to na rynku pojawił się – skonstruowany przez Hugo Borchardta – pistolet C 93 działający na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Broń, funkcjonująca od strony mechanicznej bez zarzutu, była jednak zbyt duża i zbyt ciężka. Przekonstruowaniem pistoletu zajął się Georg Luger – główny konstruktor firmy Deutsche Waffen- und Munitionsfabriken, w której produkowano w/w pistolet. Po zastosowaniu kilku istotnych zmian w budowie broni rozpoczęto w 1899 r. jego produkcję seryjną w w/w firmie, a rok później przyjęto go oficjalnie jako pistolet służbowy armii szwajcarskiej.
Również w kajzerowskich Niemczech, gdzie używano przestarzałych już wówczas rewolwerów wz. 1879 i wz. 1883, zainteresowano się nową konstrukcją. Żmudne „dopieszczanie” przez G. Lugera pistoletu (m.in. zmieniono kaliber z 7,65 mm x 22 na 9 mm x 19 Para, zrezygnowano z bezpiecznika samoczynnego, zmieniono kształt sprężyny głównej) skutkowało przyjęciem do uzbrojenia – najpierw w cesarskiej marynarce, a od sierpnia 1908 r. w armii niemieckiej – konstrukcji pod oficjalnym oznaczeniem „Pistole 08”.
.
P.08 działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy ryglowanej charakterystycznym zamkiem dźwigniowo-kolankowym. Posiada mechanizm uderzeniowy igliczny z iglicą i sprężyną uderzeniową w trzonie zamka. Po wystrzeleniu ostatniego naboju zamek pozostaje w tylnym położeniu zasłaniając strzelcowi cel i informując o konieczności wymiany magazynka. W chwycie broni umieszczona jest śrubowa sprężyna powrotna owinięta na żerdzi. Z lewej strony szkieletu znajduje się bezpiecznik dźwigniowy blokujący dźwignię spustową i uniemożliwiający odciągnięcie do tyłu zamka.

Prezentowana na zdjęciach „parabelka” jest jedną ze 130 tys. wyprodukowanych w DWM w 1915 r. i jest w bardzo dobrym stanie zachowania. Wszystkie części broni są zgodne numerycznie, a liternictwo głębokie i wyraźne. Przekazana ona została do zbiorów muzeum w 1990 r. przez Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Zielonej Górze.      

  Dane techniczne:

   Kaliber 9 mm
   Nabój 9 mm x 19 Para
   Długość pistoletu 220 mm
   Długość lufy 102 mm
   Szybkostrzelność praktyczna 40 strz./min
   Masa broni z amunicją ok. 1 kg
   Magazynek 8 nabojów

Tekst i zdjęcia: T. Blachura