Gondola GP-9 dla działka GSz-23
(LMW-IPL-4)

Zgodnie z ideą rozwoju nowoczesnego uzbrojenia, od początku lat 60-tych w wiodących technologicznie państwach uznano, iż w związku z dynamicznie rozwijającą się techniką rakietową, coraz mniejsze znaczenie w lotnictwie myśliwskim będzie miała broń lufowa.
W ramach powyższych założeń nowo konstruowane samoloty nie wyposażano integralnie ani w działka ani w karabiny maszynowe. Jednak szybko okazało się, iż traktowane priorytetowo lotnicze uzbrojenie rakietowe nie jest pozbawione wad zaś jego rozwój nie przebiega tak dynamicznie jak sądzono. Doświadczenia wojny wietnamskiej, dowiodły, iż uzbrojenie lufowe w samolocie jest nadal bardzo istotne. Nastąpił powrót do idei zastosowania uzbrojenia samolotu w działka. Jednak nie zawsze istniała możliwość ich zamontowania w konstrukcjach, gdzie tej opcji nie brano wcześniej pod uwagę. Dlatego też koniec lat 60-tych to okres powstania wielu uniwersalnych zasobników, mieszczących w sobie uzbrojenie lufowe wraz z amunicją. Poza konstrukcjami uniwersalnymi, przystosowanymi do podwieszania na różnych typach samolotów, powstawały także zasobniki dedykowane. Do takich należy właśnie gondola GP-9.

Zasobnik GP-9 (Gondola Puszecznaja) opracowano w połowie lat 60-tych dla samolotów MiG-21PF/PFM. Mieści on dwulufowe działko GSz-23 kalibru 23 mm z zapasem 200 naboi. Gondola montowana jest pod kadłubem w miejscu dodatkowego, podwieszanego zbiornika paliwa. O ile MiG-21PFM był standardowo przystosowany do jego montażu (od 7 serii produkcyjnej), to wcześniejszy MiG-21PF/PFS możliwość tę uzyskiwał już w okresie eksploatacji, w czasie prowadzonych planowych remontów.

Dane wymiarowe gondoli GP-9:

- długość całkowita - 3990 mm (zgodnie z podziałem technologicznym, 
część przednia do wręgi - 1710 mm, część środkowa - 1080 mm, część tylna - 1200 mm)
- wysokość max. - 400 mm
- szerokość max - 360 mm

Tekst, pomiary gondoli z natury i foto: Jarosław Sobociński 

***