Armata samobieżna 2S7 „Pion”

(podwozie - Zakłady Kirowskie w Leningradzie, armata - Zakład „Barrikady"
w Wołgogradzie, 1985 rok)
numer inwentarzowy LMW-KI-2865

Armata samobieżna 2S7 „Pion” (z tł.ros. Piwonia) opracowana została na początku lat 70. XX w., a do służby w radzieckich pułkach artylerii ciężkiej weszła w połowie lat 70. XX w. Szacuje się, że wyprodukowano około 1000 pojazdów tego typu.  Wykorzystuje ona podwozie gąsienicowe z kołami napędowymi z przodu, siedmioma parami kół nośnych, sześcioma parami rolek podtrzymujących oraz kołami napinającymi z tyłu (Obiekt 216).
Część przednia wozu w formie wysuniętego opancerzonego sponsonu mieści trzech członków załogi – kierowcę, dowódcę oraz celowniczego. Za sponsonem znajduje się przedział silnikowy z 12-cylindrowym silnikiem głównymi i   4-cylindrowym silnikiem pomocniczym. Dalej przedział obsługi z czterema członkami załogi, gdzie znajduje się uzbrojenie dodatkowe m.in. dwie wyrzutnie rakiet przeciwlotniczych Strzała-2 oraz granatnik przeciwpancerny RPG-7. Za przedziałem obsługi przedział tylny z magazynem amunicji.
Potężna armata 2A44 z zamkiem śrubowym ważąca prawie 8 ton i mająca długość 55 kalibrów (11,24 m) osadzona jest w tylnej części pojazdu. Strzelała ona pociskami o wadze 110 kg – w tym również z ładunkami jądrowymi – na odległość przeszło 37 km wykazując się przy tej okazji niespotykaną wprost celnością. Jej żywotność obliczono na około 450 strzałów. Zasilanie w amunicję rozdzielnego ładowania umożliwiał mechanizm hydrauliczny, który ładował nabój do komory nabojowej pod wszystkimi kątami podniesienia armaty. Właściwą stabilizację pojazdu podczas strzelania uzyskiwano poprzez opuszczenie na ziemię lemiesza, kół napinających i tylnych odcinków gąsienic. Ostatni raz armata naszego „Piona” grzmiała w styczniu 2000 r. – oddano wówczas 9 strzałów ładunkiem zmniejszonym-zmiennym Ł-1.

Drzonowski „Pion” jest jedną z ośmiu armat samobieżnych tego typu, które przez dwie dekady (1986-2006) służyły w brygadach artylerii w Bolesławcu i Głogowie. Do muzeum pojazd trafił we wrześniu 2009 r. ze Składu Materiałowego Polska Nowa Wieś na Opolszczyźnie.

     Dane techniczne:

    -  Kaliber 203 mm
    -  Masa bojowa 46 t
    -  Silnik W-46-1 o mocy 750 KM
    -  Prędkość jazdy 58 km/h
    -  Zasięg 500 km
    -  Prędkość początkowa pocisku 960 m/s
    -  Szybkostrzelność 2 strz./min
    -  Obsługa 7 żołnierzy

Tekst i zdjęcia: T. Blachura