Mundur gońca motocyklowego
2. Warszawskiej Dywizji Pancernej PSZ na Zachodzie

Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie odznaczały się dużym stopniem zmotoryzowania. Prócz czołgów, transporterów opancerzonych, ciężarówek i samochodów, licznie używano również motocyklów. W samym 2. Korpusie Polskim ogółem wykorzystywano ich ok. 2500 szt. Ten stan rzeczy wymusił niejako rozwój różnorodnych ubiorów specjalnych, szczególnie w umundurowaniu polowym i bojowym. Motocykliści wyróżniali się skórzanymi rękawicami, specjalną wersją hełmu, trzewikami sznurowanymi pod kolano czy brezentowym płaszczem nieprzemakalnym. Często używali również brązowych serdaków skórzanych typu leather-jerkin, które stały się charakterystycznym odzieniem PSZ zwłaszcza ostatnich dwóch lat.

Na prezentowaną na zdjęciach sylwetkę składają się:

1. Skórzany serdak typu leather-jerkin (LMW-KI-1735) w kolorze ciemnobrązowym, jednorzędowy, zapinany z przodu na cztery tworzywowe guziki w kolorze khaki, ze szwem na wysokości ramion. Od wewnątrz znajduje się podpinka z materiału ciemnobrązowego, na niej brezentowa metka z - trudno dziś czytelnymi – nazwą produktu, rozmiarówką oraz datą produkcji. Popularne „skóry” noszone były w PSZ przez motocyklistów, saperów, pancerniaków, artylerzystów, strzelców, komandosów czy oddziały rozpoznawcze. W armii brytyjskiej używane były już w okresie I wojny światowej.

2. Na serdak nałożony pas parciany (LMW-KI-1860) z mosiężnymi okuciami i sprzączkami do mocowania szelek. Pod pas włożona brązowa, skórzana rękawica z karwaszem formacji motocyklowych lub pancernych (LMW-KI-1725)

3. Pod serdakiem znajduje się wełniana kurtka mundurowa typu battle-dress (LMW-KI-1856) w wersji P-40 z tworzywowymi guzikami zapinanymi na wierzch. Nad jej lewą kieszenią przyczepione są baretki z foliową osłonką: Krzyża Walecznych, Medalu Wojska oraz Krzyża Pamiątkowego Monte Cassino. Na ramionach obowiązkowe naszywki Poland w kształcie łuku z czerwonego sukna z napisem haftowanym białym jedwabiem. Na lewym rękawie sukienne oznaki rozpoznawcze 2. Korpusu Polskiego oraz 2. Warszawskiej Dywizji Pancernej, zaś na prawym oznaka 8. Armii Brytyjskiej, którą dowództwo tej armii nadało 2. Korpusowi jako oznakę honorową dla upamiętnienia wspólnych walk pod Monte Cassino.

4. Hełm AT Mk II w wersji dla motocyklisty (LMW-KI-2824). Czerep i wyposażenie wewnętrzne hełmu było niemal identyczne jak w wersji dla skoczków spadochronowych. Jego cechą charakterystyczną jest przymocowana do obręczy brązowa pilotka, która dodatkowo osłaniała uszy, część karku i policzki. Pilotka jest rozcięta i sznurowana w tylnej części, co umożliwia jej dopasowanie do głowy. Po bokach posiada ona klapki z otworami słuchowymi. Poza pilotką hełm posiada niezależną, skórzaną podpinkę, która po zapięciu dodatkowo ją zaciska.  Na potniku hełmu wytłoczony kod producenta BMB oraz data 1942.

fot. 5: Gońcy motocyklowi 2. Warszawskiej Dywizji Pancernej, 1945-46 r. zdjęcie Tadeusza Szymańskiego z zasobu Narodowego Archiwum Cyfrowego.

tekst i zdjęcia: Błażej Mościpan