Pistolet Walther P.38

(Mauserwerke, Oberndorf am Neckar, 1944 r.)
numer inwentarzowy LMW-KI-3096

Wypowiedzenie przez A. Hitlera postanowień Traktatu Wersalskiego i szybka rozbudowa Wehrmachtu spowodowały, że Urząd Uzbrojenia Wojsk Lądowych (Heereswaffenamt) rozpisał konkurs na następcę P.08. Nowy pistolet miał mieć ten sam kaliber. Natomiast jego cykl produkcyjny powinien być mniej czasochłonny i materiałochłonny, co miało przełożyć się na niższe koszty jego wytwarzania.

Władze wojskowe w połowie lat 30. XX w. zwróciły się z propozycją opracowania nowej broni do cieszącej się dużym uznaniem firmy Walther, która miała już w swoim „asortymencie” sławny model PP. Trwające kilka lat próby i eksperymenty z wieloma prototypami oznaczonymi MP (Militärpistole), AP (Armeepistole), HP (Heerespistole) skutkowały pojawieniem się nowego, mocnego pistoletu wojskowego.

 
Nowy pistolet wprowadzono do produkcji seryjnej jesienią 1938 r. Natomiast od połowy 1940 r. ruszyła produkcja P.38 dla wojska. Początkowo prowadziła ją firma Waffenfabrik Walther w Zella-Mehlis w Turyngii, gdzie do końca wojny powstało 580 tys. pistoletów tego wzoru. W 1942 r. do głównego producenta P.38 dołączyły zakłady Mauserwerke w Oberndorf am Neckar i Spreewerke Berlin-Spandau. Poza zaspokojeniem popytu na nową broń, chodziło o rozśrodkowanie produkcji tak, aby zabezpieczyć ją przed skutkami alianckich bombardowań. Mauserwerke wyprodukowały 330 tys. pistoletów, Spreewerke 300 tys. Summa summarum do kwietnia 1945 r. powstało ponad 1 200 tys. Waltherów P.38.

Pistolet działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. W czasie II wojny światowej był konstrukcją na wskroś nowoczesną. Strzelał mocną amunicją, miał nowoczesny mechanizm spustowy SA/DA i system zabezpieczeń. To co go wyróżniało to mechanizm ryglowania z ryglem wahliwym, obracającym się w płaszczyźnie pionowej. Pistolet ma mechanizm uderzeniowy kurkowy, z kurkiem zewnętrznym i przerzutową iglicą wyposażoną w samoczynną blokadę. Funkcję zwalniacza napiętego kurka pełni jednocześnie nastawny bezpiecznik. Doskonałe w pistolecie są przyrządy celownicze – osadzone na jaskółczy ogon muszka i szczerbinka.

 
P.38 numer 4850 (zgodne numery seryjne i stemple odbioru technicznego) trafił do zbiorów muzeum latem 2018 r. jako dar Komendy Wojewódzkiej Policji w Gorzowie Wlkp. Jest jednym z siedmiu pistoletów tego wzoru w drzonowskiej kolekcji. W komplecie jest kabura wykonana z nielicowanej, chropowatej, świńskiej skóry barwionej na czarno. Wyprodukowano ją w 1944 r. w Lederwarenfabrik Moll w Goch.   

Dane techniczne:

Kaliber 9 mm
Nabój 9 mm x 19 Para
Prędkość wylotowa pocisku 355 m/s
Długość broni 216 mm
Długość lufy 125 mm
Zasięg skuteczny ognia 50 m
Masa broni bez amunicji 800 g
Magazynek na 8 nabojów

Tekst i zdjęcia: Tadeusz Blachura