Pancerne drzwi wejściowe 14P7

 (niem. Stahltür)

Cechy charakterystyczne: drzwi jednoskrzydłowe mocowane do ościeżnicy dwoma zawiasami. Drzwi posiadają luk ewakuacyjny pośrodku (z małym otworem strzelniczym). Ciekawostką co do luku ewakuacyjnego jest ich inne zastosowanie - a mianowicie służyły one również do podawania amunicji przy zamkniętych drzwiach. Luk spełniał również rolę wentylacyjną - ułatwiał przewietrzanie obiektu (w luku montowano specjalną blendę wentylacyjną).

 Wszystkie narożniki drzwi i framugi są zaokrąglone.

Drzwi gazoszczelne posiadały uszczelkę mocowaną specjalnymi blaszkami do framugi. Dodatkowo na drzwiach malowano czerwone przerywane kółko co oznaczało, że drzwi powinny być ciągle zamknięte.  Czynność ta sprawiała, że obiekt był gazoszczelny.

Pancerz wprowadzono do masowej produkcji w 1934 roku. Używany na Oderstellung (Linii Odry) w latach 1934 -38. Do połowy lutego 1941 roku zamierzano wyprodukować 3.600 sztuk tego pancerza. Drzwi 14P7 były drzwiami wyłącznie zewnętrznymi.

Historia drzwi tak naprawdę zaczyna się po wojnie, gdyż nie jest znane ich pierwotne pochodzenie.

Drzwi zostały zamontowane po wojnie na obiekcie A2 systemu fortyfikacyjnego Międzyrzeckiego Rejonu Umocnionego. Skąd to wiemy ? Otóż na filmach archiwalnych i zdjęciach obiekt A2 nie posiadał żadnych pancerzy. Mało tego obiekt miał nie zabudowany szyb windy, który łączył się z systemem podziemnym. Drzwi najprawdopodobniej zostały osadzone po wojnie przez Wojsko Polskie w celu zabezpieczenia obiektu przed zwiedzającymi. Same drzwi prawdopodobnie zostały „przeszczepione” z innego obiektu bądź przywiezione ze składu pancerzy jaki w tamtych latach jeszcze istniał po Niemcach. Kolejne lata spowodowały, że obiekty MRU popadły w zapomnienie, aż do roku 1996/97, kiedy to na Pętli Boryszyńskiej powstała pierwsza trasa turystyczna. Najpierw trasa działała na obiekcie A2, potem została przeniesiona na obiekt o nazwie „NORD”, gdzie działa do dzisiaj. Sam obiekt A2 po  2000 roku stał się miejscem rozrodczym dla nietoperzy. Same drzwi wisiały do roku 2003, gdyż wtedy zostały w ramach „Pierwszej Krajowej Wojny Kratowej” wysadzone przez wandali, którzy nie godzili się na kratowanie obiektów MRU. Chwilę po incydencie wysadzenia policja odnalazła sprawców a same drzwi zostały przewiezione do placówki badawczej „Stacji Chiropterologicznej w Nietoperku” gdzie zostały zdeponowane jako dowód w sprawie karnej. Po zakończeniu procesu o pozyskanie drzwi do swoich zbiorów wystąpiło Lubuskie Muzeum Wojskowe w Drzonowie. Obecnie są one eksponowane w części parkowej LMW na „skansenie fortyfikacyjnym”  stworzonym przez Krzysztofa Motyla, który to skansen  nagrodzony został Sybillą 1999.

Podstawowe dane techniczne:

Waga całkowita  wraz z ościeżnicą 500 kg

Wymiary drzwi:: wysokość 1.17 m ,  szerokość 1.24 m, grubość 3 cm

Tekst i zdjęcia: Paweł Pochocki

***