Gładkolufowa armata czołgowa 2A20
(Zakład nr 172 w Permie?, 1968 r.).

Jedyna w polskich zbiorach muzealnych armata radzieckiego czołgu średniego drugiej generacji T-62. Obiekt przekazali do muzealnej kolekcji latem 1994 r. żagańscy pancerniacy. Armata trafiła do nich z jednostki w Świętoszowie, w której stacjonowały pododdziały 20. Zwienogrodzkiej Dywizji Pancernej. Zdemontowano ją z jednej z sal wykładowych, gdzie służyła  jako pomoc naukowa  młodym rocznikom pancerniaków.

Czołg T-62 jako alternatywna konstrukcja czołgu T-55 opracowany został przez radzieckich konstruktorów pod koniec lat 50. XX w. w Zakładzie nr 183 w Niżnym Tagile na Uralu. Był to pierwszy na świecie czołg drugiej generacji , którego produkcja w latach 1962-1973 (1975?) zamknęła się liczbą około 20 tys. pojazdów.

Ważąca 40 ton konstrukcja w ogólnym układzie przypominała czołg T-55 – była tylko nieco cięższa i nieco większa. To co ją wyróżniało to odlewana w całości, bardzo opływowa wieża, której pancerz czołowy wynosił aż 242 mm. W wieży tej posadowiono nowatorskie uzbrojenie – gładkolufową armatę 2A20 kal. 115 mm stabilizowaną w dwóch płaszczyznach, posiadającą przedmuchiwacz gazów prochowych i przemieszczającą się w pionie w zakresie od -5° do + 18°.

Zastosowanie armaty o gładkim przewodzie lufy spowodowało zmniejszenie oporów tarcia, co z kolei przełożyło się na wzrost prędkości wylotowej i zasięg pocisków. Pociski te stabilizowane brzechwowo charakteryzowały się też większą przebijalnością pancerza. Armata 2A20 strzelała amunicją scaloną ładowaną ręcznie. Należało ją w tym celu ustawić w pozycji +3,5°. Park amunicyjny czołgu T-62 składał się z 40 nabojów ułożonych w następującej konfiguracji: 20 szt. odłamkowo-burzących OF-18, 14 szt. podkalibrowych BM-6 oraz 6 szt. kumulacyjnych BK-4. Podkreślić należy, że to Rosjanie jako pierwsi na świecie zastosowali w gładkolufowej „sto piętnastce” amunicję z pociskami przeciwpancernymi podkalibrowymi stabilizowanymi brzechwowo z oddzielającym się sabotem (ang. APFSDS). Spowodowało to na początku lat 60. XX w. tak gwałtowny wzrost siły ognia, że przez pewien czas T-62 uważany był (nieco na wyrost) za najlepszy wóz bojowy na świecie.

Numer Inwentarzowy : LMW-KI-2082 

 Dane techniczne:

 - Kaliber 115 mm
 - Długość lufy 5700 mm
 - Masa 2380 kg
 - Masa pocisku BM-6 5,34 kg
 - Masa penetratora 4 kg
 - Prędkość wylotowa pocisku BM-6  -  1615 m/s
 - Szybkostrzelność 4 strz./ min

Tekst i foto: Tadeusz Blachura

***